حضرت آدم : خداوندا اگر انسان ها را مانند هم می افریدی و به همه انها به
یک اندازه می دادی بهتر نبود در این صورت آنها به هم تعدی نمی کردن ...
خداوند : ای آدم تو به واسطه ی روحی که از من داری سخن می گویی و عالم به
علوم من نیستی ، من یکی را (کور ) یکی را ( معلول) یکی را (فقیر) و یکی را
(ثروتنمند) و حتی بعضی را بدون عیب خلق کردم ... تا بینا به کور نگاه کند و
شکر نعمت کند ، کور بر بلای خود صبر کند تا اجرش را بدهم ، و غیره ، اینها
لازمه خلقت بود تا بدین صورت ازمایشها انجام پذیرد ...
(حدیث قدسی) خلاصه اش کردم